سلام
درسته که این داستان رو چند وقته ادامه ندادم... اما شاید ادامه هم نداره....نمی دونم؟!
اما وظیفه بود که فرارسیدن سال جدید رو خدمتتون تبریک بگم...
همیشه بهاری باشید!
سلام
وظیفه خودم دونستم تا ۲۲ بهمن سالروز پیروزی انقلاب اسلامی ایران و روز ملی ایرانیان رو خدمت همه شما عزیزان تبریک عرض نمایم.
به زودی با فواصل زمانی کمتر این وبلاگ آپ می شود.
بعد از مدت ها می خوام داستان خودم با مژده رو ادامه بدم...
البته با تاکید بر این مطلب که دوستان قدیمی دیگه این طرف ها نمیان و کسانی هم که اینجا میان اکثرا برای اهداف دیگه میان
اما توی این پست در ادامه داستان من و مژده می خوام شگفت انگیز ترین هدیه ای رو که تا حالا توی روز ولنتاین داده شده رو براتون بگم...
ولنتاین روزی که خیلی ها برای اولین بار بوسیده می شن و خیلی ها هم برای اولین بار می بوسند
خیلی ها کادو هایی با جعبه های قرمز رنگ می خرند و خیلی ها هدیه هایی جا ربان های قرمز رنگ دریافت می کنند...
سال گذشته اینجا ازتون پرسیدم برای مژده چی بخرم؟
اما نشد که چیزی بخرم...
اما امسال مژده پیش دستی کرد و هدیه ی ولنتاین من رو چند روز زودتر داد...
هدیه مژده اولین هدیه ی ولنتاینی بود که در زندگی دریافت کردم...
هدیه مژده شگفت انگیز ترین هدیه ی ولنتاینی بود که در یافت کردم...
البته من که بار اول هدیه ولنتاین می گیرم...شاید به خاطر همینه که فکر میکنم شگفت انگیزه...
هدیه ولنتاین مژده خیلی ساده بود اما....
مژده برای همیشه ترکم کرد...
به نظر شما من امسال برای مژده چی بخرم؟
پ . ن : این وبلاگ همچنان به کار خود ادامه می دهد؟
سلام!خیلی وقته ننوشتم براتون.گاهی میام یه سر میزنم ببینم رفقا یادی از ما می کنن یا نه!؟ یه دلی باز کنمو چند خطی از مژده بنویسم...
اما اینجا روزی کلی آدم میاد سر میزنه....اما نه برای دیدن من و خوندن یه قصه...
بلکه برا خوند داستان های دورغینی که به اسم داستان های واقعی نوشته میشه...
داستان هایی از حرمت شکنی ها و ... روابطی که وجودش محاله...داستان های س...
این روزا دیگه بعضی ها که حکم مهمون ناخونده دارن و به مرادشون نمیرسن میانو فحش بار منو و مژده می کنن...
رفقا...زندگی بی ارزش تر از اینه که دل کسی رو برنجونیم
قصد دارم یه کم از بقیه قصه بگم...
اما این بار نه شاد...
به وبلاگ نیمه تعطیل من خوش آمدید